domingo, enero 18, 2004

La geometria de l'amor

No sé si recordareu un anunci on un nen, de molt bon veure, anava creuant piscines vestit només amb uns Levi's. O pot ser una pel·lícula del Burt Lancaster que portava com a títol El nadador. Ambdós estan basats en un conte de John Cheever que porta el mateix nom.

Vaig conèixer a aquest senyor gràcies a un regal del meu germà: La geometría del amor. D'aquest llibre (un recull de contes que inclou aquest del que parlava) me'n recordo tot sovint per un relat on numera tot allò sobre el que no escriurà, anomenat Miscelánea de personajes que no figurarán. I me'n recordo pel fragment que us presento a continuació:

Todas las descripciones desdeñosas de los paisajes nortamericanos con bloques de pisos ruinosos, desguaces de automóviles, ríos contaminados, viviendas rurales improvisadas, abandonadas pistas de golf en miniatura, desiertos de escoria, feos tableros de anuncios, repulsivas torres de petróleo, olmos enfermos, campos erosionados, estaciones de servicio charras y chillonas, moteles sucios, salas de té iluminadas por velas y ríos sembrados de latas de cerveza, todo esto no representa, como podría creerse, las ruinas de nuestra civilización, sino avanzadas y campamentos temporarios de la civilización que nosotros -usted y yo- construiremos.

Doncs aquest és el progrés al que estem contribuint.